이거 해석 가능하신분?? -.-;;;; 알고싶어요...
ปีใหม่ที่ดีที่สุดของพวกเรา.....^-^…..ขอบคุณค่ะครอบครัว เฉลิมชัยเจริญกิจ และ ชายสี่ตี๋แสบอ๊อฟ ^^
ภารกิจของพวกเราเริ่มตั้งแต่เช้าของวันที่ 31 ธันวาคม (วันเกิดเต๋า).....วันนี้เราไปชัยนาทกันจ๊า.....ไปฉลองปีใหม่กับครอบครัวอ๊อฟกัน.....ไปถึงก็เจออ๊อฟขี่มอเตอร์ไซค์และมีคุณแม่จอยซ้อนท้ายอยู่.....เราก็ด้วยความอะไรซักอย่าง รีบบอกพี่มานพให้บีบแตร.....เหอๆๆ.....ทุกคนในรถ เฮ้ยย.....บีบทำไม.....เออ.....นั่นดิวะ เหอๆๆ แต่เราอัตโนมัติว่ะ.....คุณแม่จอยเดินมาหา ตามมาด้วยอ๊อฟ ก็หวัดดีๆกันไป.....แล้วพวกเราก็ไปบ้ากันอยู่หน้าคาราโอเกะ.....เจอเพื่อนๆอ๊อฟด้วย น่ารักกันจังเลย.....^^…..พักนึงก็เดินไปช่วยคุณป๋าปลอกกระเทียม บีบมะนาว กันอย่างเมามันส์.....หลังจากนั้นทำไรต่อหว่า.....ส่วนใหญ่จะไปนั่งคุยกันเองซะมากอ่ะ.....อ๊อฟมีคนรุมเพียบเลยอ่ะ.....ไม่ชอบว่ะคนเยอะๆ ออกมานั่งคุยกันเองดีกว่า ก็นั่นแหละ.....เอารูปที่เต๋าทำไปให้คุณแม่จอย 4 Future Board ทำไงดีตอนนี้เราคิดถึง Future Board 4 อันนั้นมากเลย ไม่รู้ทำไม.....เอาล่ะ.....เรื่องที่ชัยนาทคงหมดลงเพียงเท่านี้ก็แล้วกัน....คืนนั้นก็กลับมากรุงเทพ.....มานอนบ้านเต๋ากัน.....เกลือกกลิ้งกันอยู่ที่พื้น 3 คน เรา พี่พิม พี่นุ่น ไม่ได้คุยอะไรกันเล้ย หลับกันง่ายดายมากๆ.....ตื่นเช้ามาประมาณเก้าโมงได้มั้ง.....ลุกขึ้นมานั่งคุยๆๆเม้าท์ๆๆ ทยอยไปอาบน้ำ แล้วไปต่อกันที่ Future Park รังสิต.....ไปถึงก็จ่ายตังค์ค่าบัตรกัน (ตอนนี้บัตรเราทำการหายไปแล้วค่ะ เหอๆ) พอได้เวลานักล่าฝันก็ออกมาร้องเพลงกัน.....อ๊อฟออกมาร้องเป็นคนที่ 5 พออ๊อฟร้องจบพวกเราก็สลายโต๋ พี่พิมพาเราไปซื้อเสื้อตัวนึง เพราะ เราเอาไปไม่พอ แหะๆๆ.....ขอบคุณฮับพี่พิม.....แล้วหลังจากนั้นก็เบิ่งรถไปพัทยากันต่อเลย.....ระหว่างทางด้วยสายตาอันโฉบเฉี่ยวของเรา ก็เห็นรถตู้เอเอฟจอดอยู่ในปั๊มใกล้ๆ ฟิวเจอร์ ปาร์ค เลยรีบบอกให้พี่มานพจอดรถ.....แล้ว วินก็รีบวิ่งไปดูเพื่อความแน่ใจอีกที.....สรุปว่าใช่จริงๆ ก็เลยรอขับตามเค้าดีกว่า.....การตามครั้งนี้นับว่าพวกเราทำบุญมาดีนะเนี่ย.....โชคดีตลอดเลย พอใกล้ๆถึงพัทยาเกือบจะขับรถตามผิดคันซะแล้ว.....พวกเราจะคิดกันว่า อ๊อฟนั่ง 6567 แต่จริงๆแล้ว อ๊อฟนั่ง 2294 โถ้.....พอถึงโรงแรมถึงได้รู้นะเนี่ย.....พี่พิมเดินไปกะจะเชคอิน แต่ห้องมันเต็มแล้ว.....พี่บอยทัก "สวัสดีครับ" .....พี่พิมเห็นอ๊อฟเลยโทรมาบอกพวกเราให้ลงจากรถเข้าไปหาดีกว่า.....พอเจออ๊อฟก็....."สวัสดีครับๆๆๆ พักที่นี่กันหรอครับ" "ป่าวอ่ะ ห้องเต็ม" " Happy Birthday ครับพี่เต๋า ย้อนหลังตั้ง 1 วัน" "ขอบคุณนะ สำหรับการ์ด" "การ์ดอะไรครับ" "การ์ดที่แกเขียนไง" "(ทำหน้าตาบ้องแบ๊ว)อะไรครับอ๊อฟไม่ได้เขียน" "(ไอเต๋าโวยวาย) เออๆๆๆ ไม่ได้เขียนก็ไม่ได้เขียน (พูดแล้วเดินไปเลย)" "เฮ้ยๆๆๆ เขียนครับๆๆๆ (กวักมือเป็นระวิง)" เหอๆๆ.....ดูความกวนทีนของเด็กแสบคนนี้เอาก็แล้วกัน.....หลังจากนั้นพวกเราก็ไปนั่งหาอะไรกินที่นั่นอ่ะแหละ.....หิวอ่ะ ไม่ได้กะจะเจอหรอก (เหรอ!?) แป็ปนึงพี่บอยเดินหัวฟูมาเลย ตามมาด้วยอ๊อฟ และ อีบ้าอีกคนนึง (ไม่อยากจะพูดชื่อแม่งเลย อ๊อฟไปกลัวมันทำไมวะ) ก็มีทักทายพูดคุยกันนิดหน่อย.....แล้วก็ไปหน้าเวทีกันเลย.....เห็นป้ายอ๊อฟก็รีบเดินไปเลย ไม่รู้อ่ะว่าใครถือ ขอให้เป็นแฟนคลับอ๊อฟอ่ะ กรูจะไปยืนด้วย.....แต่พอไปถึง ดีใจอย่างแรง เพราะเป็น คุณลุง คุณป้า คุณแม่จอย พี่ตั้ม ดีใจโคตร.....คุณแม่จอยแบ่งกระดาษให้เอามาพัดคลายร้อนกันด้วย น่ารักจังเลยคุณแม่จอย..... แล้วก็เต้นแร้งเต้นกากันอยู่ตรงนั้นแหละ.....พออ๊อฟออกมาก็เป็นบ้าหนักกว่าเดินล้านเท่า เหอๆ.....เอาล่ะ คอนจบแล้ว บ๊ายบายก่อนนะอ๊อฟ.....พวกพี่จะกลับคอนโดสลบ (เหรอ!? แน่ใจอ่ะ!?) เหอๆ.....ยัง.....ยังไม่กลับคอนโด.....ไปนั่งคุยกะโอ๋ต่ออีกแป็ปเดียว....ไม่น๊านนนนนนนนน ไม่ๆๆ ไม่นานเลยยย เหอๆๆ.....นั่นแหละ แล้วก็ถึงจะได้กลับคอนโดของจริง.....ไปแวะซื้อของกินที่เซเว่นกันก่อนด้วย เรียกว่าเหมาจะดีกว่านะคะ.....เพราะโคตรเยอะเลย.....กลับโรงแรมก็นั่งกิน นั่งเม้าท์แตก และ นั่งเล่นเกมเศรษฐีกันต่อ เหอออออ เหออออออ พี่พิมโคตรขำเลย.....แล้วก็สลบสไลกันไปตามระเบียบ.....ตื่นเช้ามาก็ไป Underwater World กัน.....ข้างในก็มีปลาในตู้กระจกอ่ะนะ ก็โอเคอ่ะ แต่ไม่ประทับใจว่ะ!!.....หลังจากนั้นก็โทรหาคุณป้า เพราะ คุณป้าบอกเต๋าไว้ว่า ถ้าจะกลับให้โทรบอกด้วย.....สรุปว่า คุณป้าชวนไป Pattaya Park ^^.....ไปนั่งคุยกะคุณป้า แป็ปนึงก็มากันครบ ได้เวลาเล่นเครื่องเล่น โฮะๆๆๆๆๆ ไวกิ้งจ๋า.....เรามีความสุขจังเลย.....ขอบคุณเต๋า พี่พิม พี่นุ่น วิน มากๆ เรามีความสุขมากๆ กับเวลา 3 วันที่ผ่านมา.....น้องอ๊อฟ พี่ขอบคุณมากที่ทำให้พวกพี่มีความสุข..... คิดถึง Moment ตอนเล่นไวกิ้งด้วยกันจังเลยอ่ะ > _ < .....
ขอบคุณพี่ตู่ ที่ช่วยออกค่ารถตู้ให้ทั้งหมด
ขอบคุณพี่พิม ที่ช่วยออกค่าใช้จ่ายในทริปครั้งนี้ทั้งหมด และ ขอบคุณมากๆพี่ที่อยู่รักษาความรู้สึกกันตลอดเวลา.....
ขอบคุณพี่นุ่น ที่ให้ที่ซุกหัวนอน เหอๆๆ
ขอบคุณเต๋า ชั้นไม่รู้ว่าจะพูดอะไรว่ะ ชั้นเป็นงี้แหละ รู้สึกได้อย่างเดียว แต่พูดไม่เป็น เหอๆ แต่ยังไงก็ขอบคุณที่รับเอาชั้นเป็นเพื่อนนะ ดีใจโคตรที่เราได้เป็นเพื่อนกัน.....เอเอฟสาม แกสมัครเถอะ เหอๆ
ขอบคุณวิน เดี๋ยวนี้วินน่ารักขึ้นเยอะมาก เหมือนเป็นคนละคนเลย พี่ดีใจมากที่วินเปลี่ยนตัวเองได้ สบายใจขึ้นเยอะเลย เวลาอยู่กับวิน.....
ขอบคุณคุณแม่จอย คุณป้า ที่เป็นห่วงเป็นใย เทคแคร์ความรู้สึกของพวกเราตลอดมา ขอบคุณมากค่ะ ซึ้งมากๆค่ะ ^-^
ขอบคุณอ๊อฟ ขอบคุณสำหรับรอยยิ้มดีใจ รอยยิ้มมีความสุข ที่มีให้พวกพี่ ขอบคุณที่ไม่เกร็ง ขอบคุณที่สามารถกินข้าว ขอบคุณที่สามารถนอนหลับได้อย่างสบายใจ ต่อหน้าพวกพี่ เหอๆๆ.....ขอบคุณที่แซว หัวเราะ เวลาพวกพี่หลุดๆตอนเล่นเครื่องเล่น เหอๆๆๆๆๆๆๆ ขอบคุณจริงๆ อ๊อฟ!!
และขอบคุณน้องแตงกวา กับ น้องนิกกี้ (ชิสุบ้านอ๊อฟ) ที่ยอมให้พี่อุ้มเล่น ฮ่าๆๆๆๆๆ
<style>textarea{background color:url("http://todayhumor2.mm.co.kr/sd146/upfile/200701/1168691117145_5.jpg"); border-width:1; border-color:purple; border-style:dotted;}</style>
아는척좀 해줘요..-.-ㅠ
시간이 흐른뒤,
다시 사랑하고싶어....t
댓글 분란 또는 분쟁 때문에 전체 댓글이 블라인드 처리되었습니다.